Anne baba olarak çocuklarımızla kurduğumuz ilişkilerde, bugüne kadar zihnimizde oluşmuş bazı düşünce kalıplarıyla bu hedeflere ulaşmak için tüm iyi niyetimizle hareket ediyoruz. Çoğu zaman o anda onlara yardım ettiğimizi düşünürken, aslında yaptığımız davranışın uzun vadede sonucu, sadece onların cesaretlerini kırmak olabiliyor.
Pozitif Disiplinde ‘sorunlu davranan çocuğun, cesareti kırılmış çocuk’ olduğunu öğretiyoruz. Aslında bu her zaman doğru değil. Çoğu zaman, sorunlu davranan çocuk sadece bireyleşmektedir ve aslında gelişimsel olarak yaşına uygun davranıyordur. Başka bir deyişle, hiç de sorunlu davranmamaktadır. Bireyleşme sürecinde çocuklar sürekli “Dünyamda diğerlerinden ayrı olarak ben kimim?”, “Nasıl bir gücüm var ve bunu nasıl kullanabilirim?”, […]